Բանաստեղծություններ նվիված եղեռնին
Ծնկածաղկի պես
Մեզ էլ չաջողվեց ոչ միայն նորից
Շտկել վեցդարյա ցողունը մեր կոր,
Այլ բարբարոսի նույն դաժան ձեռքով
Ցողունն այս անգամ արմատից հատվեց.
Հայկական հարցից Թուրքիան ազատվեց
Հայաստան երկրում հայ չթողնելու մի ահեղ ելքով,
Որ ոչ լսված էր, ոչ էլ տեսնըված
Մարդկային ցեղի երբևէ կրած անպատվության մեջ
Եվ մինչև անգամ իրենց` թուրքերի
Արյունով հունցված սև պատմության մեջ:
Մեզ էլ չաջողվեց ոչ միայն նորից
Շտկել վեցդարյա ցողունը մեր կոր,
Այլ բարբարոսի նույն դաժան ձեռքով
Ցողունն այս անգամ արմատից հատվեց.
Հայկական հարցից Թուրքիան ազատվեց
Հայաստան երկրում հայ չթողնելու մի ահեղ ելքով,
Որ ոչ լսված էր, ոչ էլ տեսնըված
Մարդկային ցեղի երբևէ կրած անպատվության մեջ
Եվ մինչև անգամ իրենց` թուրքերի
Արյունով հունցված սև պատմության մեջ:
Մի ո՜ղջ ժողուուրդ մեկ-մեկ թրատել,
Մի ամբո՜ղջ անտառ արմատից հատել…
Մի ամբո՜ղջ անտառ արմատից հատել…
Պարույր Սևակ
Եղեռն
Արյան անծայրածիր ծովում,
Մարդկանց անհիշատակ գերեզմանում,
Կա լոկ մի բառ դրոշմված այնտեղ կնիքով արյունոտ,
ՈՃԻՐ, ոճիր Մեծ Եղեռն հայոց
Հազարավոր մարդկանց դիեր
Ու արյունոտ սրեր կային մեր իսկ հողում հայրենի
Բայց մենք չկաինք այնտեղ,
Վանել էին մեզ մեր իսկ երկրից հայրենի
Ու կոտորում ուրիշ երկրի ճանապարհին
Բայց մենք չկործանվեցինք այլ կանգնեցին աննկուն
Որ ապացուցենք որ կանք ր չենք վերացել
Բայց, մեր սրտերում վառ մնաց վերքը
1915-ի Մեր հոգուց չվերացավ արյան բիծը մեղսավոր
Ու հիմա ամեն օր,ամեն ժամ մենք հայերս հիշում ենք այդ,
Հիշում որ նրանց արյամբ մենք ապրեցինք
Ու ամեն տարի ապրիլի 24-ին փոթորկում է մեր հոգին վիրավոր
Ու մենք վերապրում ենք չտեսածը
Լսում կարծես ձայնը մարդկանց
Ու պայքարը նրանց հանուն չարքի դատապարտման
Սպասեցեք հույսով մի վառ որ կդատապարտի նրանց ՀԱՄԱՅՆ ԱՇԽԱՐՀԸ:
Մարդկանց անհիշատակ գերեզմանում,
Կա լոկ մի բառ դրոշմված այնտեղ կնիքով արյունոտ,
ՈՃԻՐ, ոճիր Մեծ Եղեռն հայոց
Հազարավոր մարդկանց դիեր
Ու արյունոտ սրեր կային մեր իսկ հողում հայրենի
Բայց մենք չկաինք այնտեղ,
Վանել էին մեզ մեր իսկ երկրից հայրենի
Ու կոտորում ուրիշ երկրի ճանապարհին
Բայց մենք չկործանվեցինք այլ կանգնեցին աննկուն
Որ ապացուցենք որ կանք ր չենք վերացել
Բայց, մեր սրտերում վառ մնաց վերքը
1915-ի Մեր հոգուց չվերացավ արյան բիծը մեղսավոր
Ու հիմա ամեն օր,ամեն ժամ մենք հայերս հիշում ենք այդ,
Հիշում որ նրանց արյամբ մենք ապրեցինք
Ու ամեն տարի ապրիլի 24-ին փոթորկում է մեր հոգին վիրավոր
Ու մենք վերապրում ենք չտեսածը
Լսում կարծես ձայնը մարդկանց
Ու պայքարը նրանց հանուն չարքի դատապարտման
Սպասեցեք հույսով մի վառ որ կդատապարտի նրանց ՀԱՄԱՅՆ ԱՇԽԱՐՀԸ:
http://arxangelo.info/write-blog-readers/
Սպանեցին,
Մորթեցին,
Ողջ-ողջ այրեցին...
Միլլիոն հայության մորթազերծ արին...
Փորձեցին ջնջել՝
Չկարողացա՛ն,
Փորձեցին սպանե՜լ,
Ավաղ սպանեցին,
Բայց չկորցրին մեր արմատները...
Մեր սուրբ հողերը արյունով ներկին,
Մեր սպիտակ կյանքը մրով ծածկեցին...
Մեր Կոմիտասի անաղարտ հոգում ՝
Վախ սերմանեցին,
Թե՛ Վարուժանին ու թե՛ Զոհրապին ՝
Դիմացը սպանին...
Ատեցիք դուք մեզ ՝
Լոկ նրա համար,
Որ մենք խելոք ենք, իսկ այ դուք` հիմար,
Որ մենք կրթված ենք, իսկ դուք` անգրագետ,
Որ Մասիս ունենք, իսկ դուք էլ` ոչինչ...
Նախանձից մեզնից մեր սարը խլիք,
Դուք մեզ զազրելի ժողովուրդ կոչիք...
Մինչ դեռ ձեր գործով հակառակն ասիք...
Դուք մեր պապերին սպանեցիք անխիղճ,
Մեր սուրբ մայրերին անապատ նետիք,
Մեզ հացից զրկիք,
Զրկանք տվեցիք...
Դուք մեր հայ կանաց իրենց որդոցից հավերժ զրկեցիք...
Սպանեցիք,
Տարաք,
Հողմածեծ արիք,
Բայց մենք չմեռանք,
Ցիր ու ցան չեղանք...
Ապրեցինք հավետ, շնչեցինք ընդմիշտ,
Ծնվեցինք մի օր, բայց չմահացանք...
Այլ ԱՆՄԱՀԱՑԱՆՔ...
http://www.status4ka.am/board/txowr/nvirowm_em_egher_39_ni_zoherin/22-1-0-2829
No comments:
Post a Comment