Sunday, November 16, 2014

Герард Доу "Служанка в окне"


Искусно скомпонованная камерная композиция представляет молодую служанку, выливающую воду из медного кувшина через парапет окна, которое заключает всю сцену в подобие рамы. Художник с пристальным вниманием выписал детали, такие как глиняный цветочный горшок, клетка для птицы или поношенная одежда, придав картине качество почти ювелирной вещи. 
  Этот искусно сочиненный интерьер по типу напоминает те, что в XV столетни в Нидерландах писал Ян Ван Эйк и которые послужили отправной точкой для интерьеров Яна Вермеера и Питера де Хоха.  



http://olamango.livejournal.com/32346.html?thread=43866

Thursday, November 13, 2014

Վ. Սիրադեղյան, «Որքան գետնի երեսը, տասն այդքան գետնի տակն է Հայաստանը» Վերլուծություն

Ընդարապես վերլուծություններում ասում են, թե հավանեցին այն  նյութը, որը որ վերլուծում են, բայց այս անգամ չեմ կարող ասել դուրս եկավ, թե ոչ: Այս նյութը բաժանված է երկու մասի, կունրետ առաջին մասի հետ ես համձայն եմ, որտեղ խոսվում է պատմական հայրենիքի մասին, որ նրան խնամք պետք չի, ոչ էլ այնտեղ ապրել է պետք, այն պետք է սիրել: Այնտեղ ասվում է, որ մենք հայերս կարոտում ենք և երազում ենք այդպիսի հայրենիք ունենալ կրկին: Իսկ երկրորդ մասի մասին ես կարծիք չեմ կարող հայտնել, ես չեմ կարում համաձայնվել դրան կամ չհամաձայնվել: Այնտեղ ասվում է, որ հայերը չեն սիրում իրենց պատմությունը, որովհետև դրանք ուրիշներն են ստեղծել: Ես չգիտեմ դա ճաշմարտություն է, թե ոչ, դրա պաճառով էլ չեմ կարող կարծիք հայտնել:         

Tuesday, November 11, 2014

Եղեռն-100

Image result for եղեռնի նկարներ       Թուրքերը եղեռնի մասին

Չենգիզ Աղլան
Նա ընդունում է ցեղասպանությունը և, որ եղած կարելի կոչել  <<ցեղասպանություն>>, և ասում է, որ նրանք նոր են հասկանում դա:
Բենզամին Աբթան
Նա ասում է, որ նման միջոցառումները շատ ճիշտ են, որովհետև Թուքրիաի ներկա սերունդը կիմանա և կհասկանա իրենց նախնիների գործած սխալները:
Այշե Հյուր
Նա ասում է, որ ամաչում է իր ազգի փոխարեն:
Սելիմ Դելիմգիզ
Նա ասում է, որ նրանք իրենց երեխաների և թոռներին մեծացրել են Հայերի փողերով և ոսկիներով:

Կարծես թե Թուրքերը ուզում են ընդունունել ցեղասպանությունը:

http://www.yerkirmedia.am/%3Fact%3Dnews%26lan%3Den%26id%3D5340?act=news&lan=hy&id=83

Monday, November 3, 2014

Եղեռն-100

Բանաստեղծություններ նվիված եղեռնին

Image result for եղեռնի նկարներ     

Ծնկածաղկի պես
Մեզ էլ չաջողվեց ոչ միայն նորից
Շտկել վեցդարյա ցողունը մեր կոր,
Այլ բարբարոսի նույն դաժան ձեռքով
Ցողունն այս անգամ արմատից հատվեց.
Հայկական հարցից Թուրքիան ազատվեց
Հայաստան երկրում հայ չթողնելու մի ահեղ ելքով,
Որ ոչ լսված էր, ոչ էլ տեսնըված
Մարդկային ցեղի երբևէ կրած անպատվության մեջ
Եվ մինչև անգամ իրենց` թուրքերի
Արյունով հունցված սև պատմության մեջ:
Մի ո՜ղջ ժողուուրդ մեկ-մեկ թրատել,
Մի ամբո՜ղջ անտառ արմատից հատել…

Պարույր Սևակ

Եղեռն

Արյան անծայրածիր ծովում,
Մարդկանց անհիշատակ գերեզմանում,
Կա լոկ մի բառ դրոշմված այնտեղ կնիքով արյունոտ,
ՈՃԻՐ, ոճիր Մեծ Եղեռն հայոց
Հազարավոր մարդկանց դիեր
Ու արյունոտ սրեր կային մեր իսկ հողում հայրենի
Բայց մենք չկաինք այնտեղ,
Վանել էին մեզ մեր իսկ երկրից հայրենի
Ու կոտորում ուրիշ երկրի ճանապարհին
Բայց մենք չկործանվեցինք այլ կանգնեցին աննկուն
Որ ապացուցենք որ կանք ր չենք վերացել
Բայց, մեր սրտերում վառ մնաց վերքը
1915-ի Մեր հոգուց չվերացավ արյան բիծը մեղսավոր
Ու հիմա ամեն օր,ամեն ժամ մենք հայերս հիշում ենք այդ,
Հիշում որ նրանց արյամբ մենք ապրեցինք
Ու ամեն տարի ապրիլի 24-ին փոթորկում է մեր հոգին վիրավոր
Ու մենք վերապրում ենք չտեսածը
Լսում կարծես ձայնը մարդկանց
Ու պայքարը նրանց հանուն չարքի դատապարտման
Սպասեցեք հույսով մի վառ որ կդատապարտի նրանց ՀԱՄԱՅՆ ԱՇԽԱՐՀԸ:
http://arxangelo.info/write-blog-readers/

Սպանեցին,
Մորթեցին,
Ողջ-ողջ այրեցին...
Միլլիոն հայության մորթազերծ արին...
Փորձեցին ջնջել՝
Չկարողացա՛ն,
Փորձեցին սպանե՜լ,
Ավաղ սպանեցին, 
Բայց չկորցրին մեր արմատները...
Մեր սուրբ հողերը արյունով ներկին,
Մեր սպիտակ կյանքը մրով ծածկեցին...
Մեր Կոմիտասի անաղարտ հոգում ՝
Վախ սերմանեցին,
Թե՛ Վարուժանին ու թե՛ Զոհրապին ՝ 
Դիմացը սպանին...
Ատեցիք դուք մեզ ՝
Լոկ նրա համար,
Որ մենք խելոք ենք, իսկ այ դուք` հիմար,
Որ մենք կրթված ենք, իսկ դուք` անգրագետ,
Որ Մասիս ունենք, իսկ դուք էլ` ոչինչ...
Նախանձից մեզնից մեր սարը խլիք,
Դուք մեզ զազրելի ժողովուրդ կոչիք...
Մինչ դեռ ձեր գործով հակառակն ասիք...
Դուք մեր պապերին սպանեցիք անխիղճ,
Մեր սուրբ մայրերին անապատ նետիք,
Մեզ հացից զրկիք,
Զրկանք տվեցիք...
Դուք մեր հայ կանաց իրենց որդոցից հավերժ զրկեցիք...
Սպանեցիք,
Տարաք,
Հողմածեծ արիք,
Բայց մենք չմեռանք, 
Ցիր ու ցան չեղանք...
Ապրեցինք հավետ, շնչեցինք ընդմիշտ,
Ծնվեցինք մի օր, բայց չմահացանք...
Այլ ԱՆՄԱՀԱՑԱՆՔ...
http://www.status4ka.am/board/txowr/nvirowm_em_egher_39_ni_zoherin/22-1-0-2829




Sunday, November 2, 2014

Интересные факты о Лермонтове

Он был маленького роста. Его лицо было некрасивым, большая голова, ноги немного кривые, хромал, был кифоз (горб). Лермонтов довольно рано начал лысеть. Интересно, что он был неряшлив и не менял долго одежду — «на нем рубашку часто рвали товарищи,  чтобы он ее поменял…». Были и много других физических недостатков.
 Душа поэта, безусловно, отчаянно плохо чувствовала себя в некрасивом теле хромого и горбатого карлика. Поэт был язвителен, дерзок, беспощаден к слабостям других, злопамятен и высокомерен. Вот  некоторые интересные характеристики, данные ему его современниками: «его ум ни на что не годен, кроме дерзости и грубости», «он неприятный до последней степени», «отталкивающая личность», «дурной человек: никогда и ни про кого не отзовется как-нибудь хорошо», «существо желчное, угловатое, испорченное и предающееся самым неизвинительным капризам» …
post-43-13194510235245
Не удивителен тот факт, что в своей короткой 26-летней жизни Лермонтов участвовал в трех дуэлях, еще четыре удалось избежать, благодаря здравому смыслу окружающих.
Астрологи утверждают, что люди, рожденные под знаком Весов, обладают хорошими манерами и неплохим вкусом, стараются во всем соблюдать какую-то меру. Лермонтов — по знаку зодиака Весы, вероятно, этого не знал. И с этим связана интересная история:  М. Меликов, товарищ Лермонтова, говорил, что поэт был «ужасно прожорлив и ел все, что подавалось». Его близкий друг Александр Васильчиков вспоминал: «…когда к обеду подавали блюдо, которое он любил, то Лермонтов с громким криком и даже смехом бросался на блюдо, вонзал в него свою вилку и опустошал все кушанье и бывало оставлял нас без обеда». Необходимо сказать, что Лермонтов был охоч и не только до любимых лакомств, но и до еды вообще. И в итоге его аппетит сыграл с ним злую шутку. По словам Екатерины Сушковой (в то время в нее был безответно влюблен поэт) они с друзьями постоянно над ним шутили из его неуемного аппетита. И в один день после долгой прогулки верхом на лощадях, они велели испечь к чаю булочек с опилками! И когда все вместе с Лермонтовым вернулись домой утомленные и голодные, с жадностью уселись пить чай, а поэт, не поморщась, съел одну булочку, потом другую и взялся за третью, но мы остановили его за руку, показав начинку с опилками. Лермонтов взбесился и убежал от них и не показывался пару дней, притворившись, что болен.
Наверное, именно после этой шутки Лермонтов стал обедать только дома, объясняя это тем, что желудок его не переносит никакой пищи, кроме как домашней.
Тургенев говорил о внешности Лермонтова, как о  зловещей и трагической.  Смех поэта был громким и пронзительным, был неприятным и совсем недобрым. Его взгляд никто не мог вынести. Один из сокурсников поэта вспоминал, что Лермонтов «сидел на лекциях и занятиях почти всегда отдельно», а его «ядовитость во взгляде была поразительна».
У Лермонтова была интересная забава — расстраивать готовящиеся браки.  Он просто изображал из себя  влюбленного в чужую невесту, и осыпал ее цветами, стихами и другими знаками внимания. Иногда угрожал, обещая покончить с собой, если его «любовь» выйдет за другого. При этом, как только предполагаемый брак окончательно расстраивался, виновник всего этого быстро становился равнодушен к даме. А бывало, что открыто заявлял о розыгрыше, при этом смеялся «жертве» в лицо…

http://knowworld.ru/lermontov-ndash-interesnyie-faktyi/